Daberlohn zit voor zijn open venster aan zijn schrijftafel, de ellebogen op zijn manuscript en zijn dodenmasker ernaast op tafel. Daberlohn is slechts als een donkere schim weergegeven, schuin op de rug gezien, zijn blik lijkt naar buiten gericht op de hoge (rode) bomen. Daberlohn is als in trance door het voltooien van zijn boek.
